This Voice

biraz sessizlik... lütfen!

kendimi kurtarmam lazım artık buradan. bu harikalar diyarı hiç bana göre değil. artık aranızda bir "insan" olmak istemiyorum. arsızca laflar edip, sorgulamadan suçlamak istiyorum sizi. yakanıza yapışıp kaybolan ünlemlerimi geri vermenizi istiyorum. sesimin çıkmayışına çare bulmak istiyorum. biraz da olsa kendimi sizde bıraktığımı düşünüyorum. arkama bile bakmadan, yaşlanan gözlerinize aldırmadan hem de ve üstüne üstlük söverek gelmiş geçmiş tüm üç noktalarıma, buralardan gitmek istiyorum. kusura bakılacak bir durum yaratıp, canınızı orta yerinden sıkmak ve son kullanma tarihi geçmiş bir hayata yolcu etmek istiyorum. gözümü döndüren şeylerin hesabını sizde, size benzeyen onlarca "insan"da aramak istiyorum. bir tek beklentim dahi olmadan cümleler kurmak ve yüzünüzdeki ekşi ifadeyi görmeden "siz bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım." temalı bir mektubu elinize tutuşturmak istiyorum.

masallara inanmayacak kadar büyüdüm ben artık.

gözlem gücü yüksek, güdümlü bir füze gönderiyorum üstünüze doğru hiç haberiniz olmadan. aranızdaki kovalent bağların kopmaması için sarfettiğim tüm çabalarıma lanetler okuyarak benden binlerce kilometre uzakta infilak edilişinizi izlemek zevk verecek bana bu kez. biraz daha nefret dolu olabilseydim bunları gözlerinizin içine bakarak söylemek isterdim. sabrımın sınandığının farkındayım ve bu sınav artık kontrolümden çıkmaya başladı. çalışmadığım yerlerden kazık sorularla beni kendime hapsetmeyi başardınız. artık biraz da olsa kendim için çalışmam gerektiğini anlattınız bana. yorulduğumu anlamayacak kadar tükettiniz ve hakkımda hiç bir şey bilmemenize rağmen tüm hesaplarımı alt üst ettiniz. şimdi size söyleyebilecek tek sözüm bile yok. eğer biraz daha küçük olsaydım kendimi mutlu sonlara inandırırdım. bir kaç asır geç kaldınız.

...şimdi konuşabilirsiniz...

ben susarım -mütemadiyen-.